Een verslag van Henk Boersma van een gedenkwaardige dag

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: RSV Rotterdam heeft op het NK spelregels voor COVS-teams haar prestatie ten opzichte van vorig jaar verbeterd.  Dit jaar namelijk heeft het spelregelteam een echte podiumplaats behaald: de derde plek. En het veroveren van die eervolle plek is bepaald niet zonder strijd geweest tussen de teams.

Al vroeg in het jaar trommelde Colin Prooi het RSV-spelregelteam op voor de eerste training. Doel was om voor de regionale wedstrijd twee spelregelteams te kunnen opstellen. Naast Colin zouden dat zijn Abdel Afalah, Franklin Berg, Henk Boersma, Gilbert Zoutewelle en een nieuwe speler: Nils van Kampen.

Anne Greveling was bereid om bij nood als reserve op te treden.
Doel was om minimaal één keer in de twee weken bij één van ons thuis te oefenen.  Dat is ons heel aardig gelukt. Niet alleen zijn we voor het eerst in Hellevoetsluis bij Colin op bezoek geweest, maar ook bij Abdel en Nils. In huize Nils liepen we ook nog Joop, onze trainer voor fysieke aangelegenheden tegen het lijf, die voor ons spelregelteam als welkomstgroet een voortreffelijke maaltijd had voorbereid. Die avond heeft Joop de eerste paar spelregelvragen voor de grap nog met ons meegedaan, maar bij het bekend worden van de eerste tussenstand moest hij opeens met gezwinde spoed een dringende zaak regelen betreffende het doen van belastingaangifte.

Bij de oefening  van de spelregels was goed merkbaar dat het spelregelteam dit jaar over meer routine beschikt. Veel meer vragen dan vorig jaar werden door ons goed beantwoord, mede omdat de meeste spelsituaties inmiddels herkenbaar zijn. Er was daardoor ook ruimte voor onderlinge discussie waarom de spelregel dan zo luidde en niet anders. De onderlinge competitie werd ook merkbaar, omdat we als team besloten hadden dat alleen de beste spelers in de finale opgesteld zouden mogen worden en de rest op de (reserve)bank zou moeten plaatsnemen.

Uiteindelijk tekende zich een duidelijke beeld af: Colin, Franklin en Abdel scoorde gemiddeld altijd net iets meer punten -18 of 19 goed van de 20- dan de anderen, alhoewel hierbij wel bedacht moet worden dat Abdel een fout van hem altijd maar voor de helft meetelde, omdat hij eigenlijk ook al aan het goede antwoord gedacht had ….. en zo niet, dat hij dan van mening was dat of het goede antwoord toch fout was of zijn foute antwoord gewoonweg goed.
Bij de voorbereidingen was dus eigenlijk al een heel spannende onderlinge competitie gaande, die ook regelmatig even onderbroken moest worden voor Abdel, Franklin en Gilbert om buiten een sigaretje te roken om hun concentratieniveau tot maximale hoogte op te voeren.

Heel jammer was dat vervolgens de regionale spelregelwedstrijd in Gouda niet doorging. Die wedstrijd zou voor ons niet alleen een goede test zijn geweest, maar dan hadden wij allen ook een keer ‘voor het echie’ kunnen meedoen, door twee teams in te schrijven. Bovendien wilde we graag onze (chocolade)beker van vorig jaar verdedigen, die nog altijd door Henk bij hem thuis zorgvuldig achter slot en grendel wordt bewaard (en waarvan nog geen (beker)oortje is versnoept). Voordeel van het niet doorgaan was wel dat we daardoor rechtstreeks waren geplaatst voor de landelijke NK-wedstrijd.  

Om de deelnemers voor de finale te laten warmlopen, had Henk twee vragen bedacht, waarvan de eerste was wat de scheidsrechter moet beslissen als de keeper van de verdedigende partij de bal met zijn handen rechtstreeks in het doel van de tegenstander gooit  (tip: voetbal is geen handbal én vanuit een inworp kan ook niet rechtstreeks worden gescoord) en wat de scheidsrechter moet beslissen als de keeper onbedoeld de bal met zijn handen in eigen goal gooit (zie tip hiervoor)?   

Naar aanleiding van het 50-jarig jubileum van COVS Boxmeer-Cuijk werd de NK-wedstrijd dit jaar door hen op 31 mei in Rijkevoort georganiseerd, in het Dorpshuis “De Poel” (des Verderfs?). De organisatie van de dag was op velerlei vlak uitstekend te noemen, met een voortreffelijke lunch en na afloop zelfs  nog een lopend buffet. Er werd een loterij gehouden met vele prijzen en ook kon het publiek zijn spelregelkennis testen door tien schriftelijke vragen te beantwoorden. Nils en Anne konden er die dag helaas niet bij zijn vanwege de nacompetitie, van de zijde van het bestuur waren Henk en Koos aanwezig, waarbij Henk voor ons natje en droogje zorgde om daarmee het hersenvocht vrijelijk te kunnen laten vloeien.    

Verrassend was dat het spelregelteam uit Groningen, die recht voor ons zat,  een vrouwelijke deelneemster had en zelfs nog een tweede als reserve. Omdat de beide dames bovendien nog knap waren in de dubbele betekenis van het woord, leidde hun aanwezigheid ons behoorlijk af, maar uiteindelijk in positieve zin, gezien de einduitslag. Favoriet voor de eerste plaats was SCU Utrecht, winnaar van 2013.

Franklin had onze vlag en sjaal meegenomen, die na binnenkomst bij onze tafel werden opgehangen. Colin had op het laatste moment besloten zich terug te trekken en als alternatief Henk op te stellen, die hiertegen fel protesteerde omdat hij vindt dat winnen belangrijker is dan meedoen en niet andersom. Dus werd Henk alsnog van de deelnemerslijst gehaald en Colin weer opgesteld, wat achteraf beschouwd een meesterzet bleek te zijn, maar daarover straks meer.  

Spreekstalmeester was Rob Heemskerk, die evenals vorig jaar de vragen aan de deelnemers zou voorlezen. Er echter werd begonnen met schriftelijke vragen. Na terugkomst uit de zaal, was de stemming bij RSV niet heel optimistisch. 
Lastige vragen, een moeizame start dus. Bij het volgende onderdeel ging het al niet veel beter. Colin, onze man aan het eerste bord, begon met twee fouten. Oei, konden we de 4e plek van vorig jaar daarmee dan nog wel evenaren? Gelukkig deed Franklin het beter, maar Abdel ging vervolgens helaas ook een paar keer de mist in, zodat de mensen bij de tafel van Rotterdam fluisterden toen bij de laatste vraag alle bordjes met antwoord D omhoog gingen: oef, alle deelnemers hebben D, ook Abdel!). Abdel excuseerde zich aan ons en zei dat de blikjes Redbull  kennelijk toch niet voldoende waren om de nachtdienst op de bus te doen vergeten. Dieptepunt van de dag voor Abdel (assistent hoofdklasse) was een vraag waarbij hij als enige deelnemer de strafbaar buitenspel miste, terwijl de vrouwelijke deelneemster uit Groningen die direct naast hem zat de vraag wel goed had beantwoord. Dit deed hem verzuchten:  “ga mij nu niet vertellen dat vrouwen niet weten wat buitenspel is!” Vervolgens herpakte Rotterdam zich goed, zodat bij de eerste tussenstand RSV op de vierde plek stond. Dat viel alleszins mee!

Bij het onderdeel beeldvragen scoorde RSV bijzonder goed, waaruit maar weer eens bleek dat Rotterdammers mannen van de praktijk zijn. Niet lullen maar poetsen! Een bijzonder moeilijke vraag bij een ander onderdeel werd door ons gevonden de situatie dat een inworp correct wordt genomen waarbij de bal op voorzichtige wijze tegen de scheidsrechter wordt aangegooid, waardoor die bal (dat ronde ding dus, niet de man) vervolgens over de zijlijn stuitert.

Wat beslist hier de scheidsrechter? Gilbert vond dat de scheidsrechter eigenlijk niet meer is dan ”een wandelende doelpaal”, zodat de spelhervatting zou moeten zijn: inworp voor de tegenstander. Later bleek toch dat zijn antwoord fout was, zodat we van geluk konden spreken dat Gilbert bij de wedstrijd op de reservebank zat.

Aan het einde van de wedstrijd bleek dat er twee teams met een gelijk aantal punten was geëindigd, zodat het stellen van een barragevraag nodig was. RSV Rotterdam en Apeldoorn hadden beiden 279 punten verzameld en moesten derhalve om de derde en vierde plek strijden. Colin zou als teamcaptain die zware verantwoording op zich nemen. De vraag was: welke overeenkomsten zijn er allemaal te bedenken tussen het nemen van een aftrap en het nemen van een strafschop? Uiteindelijk bleek Colin met een (wijs)neuslengte voor de vraag beter beantwoord te hebben dan zijn tegenstander, zodat we op de derde plek eindigden. De einduitslag van 280 punten, met 1 bonuspunt, was voor ons een grote verrassing, zeker gezien de slechte start van ons team die ochtend. Colin revancheerde zich hiermee volledig van zijn persoonlijke prestatie vorig jaar.

De winnaar van de dag was Schagen-Den Helder die met een geringe  voorsprong in punten SCU Utrecht met 333 tegen 320 punten versloeg. Vijfde werd SVO Venlo met 275 punten, zesde Groningen met 272, zevende werd verrassend De Langstraat die één vaste speler merkbaar miste, met 264. Achtste werd de organiserende vereniging Boxmeer-Cuijk met 221 punten.    

Dit geweldige resultaat werd direct telefonisch door Henk aan het RSV-bestuur gecommuniceerd met de opmerking dat “RSV nipt achter Utrecht, de winnaar van vorig jaar, was beland”.

Ook bij de reservedeelnemers viel enig succes te noteren. Bij de publieksvraag waren Gilbert en Henk beiden met 9 goede antwoorden van de 10 op de eerste plek geëindigd, tezamen met nog drie anderen. Omdat er zou worden geloot wie dan de winnaar was, was er 40% kans op het winnen van een fraaie, oranje wedstrijdbal. Helaas mocht het niet zo zijn, maar won uiteindelijk de vrouwelijke deelneemster uit Groningen de loting. Later werd bekend gemaakt dat de winnares van de bal helemaal geen KNVB-scheidsrechter is, maar slechts voor de lol meedeed, wat ons dus doet realiseren dat de spelregels in principe door iedereen te leren zijn.

Voor de liefhebbers: de persoonlijke resultaten waren als volgt: Colin op plek 5, Abdel op plek 16 en Franklin op plek 17 van de 24 deelnemers. Die uitslag betekent dat we volgend jaar dus nog kunnen verbeteren. De ambitie voor volgend jaar is daarom: de zilveren medaille.

En Abdel? Ach, in diepe slaap droomde die op de terugreis achter in de auto van Henk al weer over zijn volgende te leveren prestatie:  hoe rijd ik straks tijdens de nachtdienst nog met de ogen open in de bus zonder brokken te maken door Rotterdam? Blikje Redbull soms?

Uiteraard willen we Colin vanaf deze plek weer heel hartelijk danken voor alle inspanningen. De naam RSV Rotterdam wordt vanaf nu weer met respect uitgesproken door spelregelminnend Nederland. Dat moet uiteraard zo blijven.

Volgend jaar hopen we op de regionale wedstrijd in Gouda met een dubbele bezetting aan te rukken, en de drie besten deel te laten nemen aan de landelijke finale. De huidige deelnemers zijn gewaarschuwd, Henk, Gilbert en Nils zijn het bankzitten zat!

Wat is het antwoord op de gestelde spelregelvragen?

Q: De doelman die de bal in het doel gooit: A: in beide gevallen, aftrap na geldig doelpunt.

QDe inworp die voorzichtig tegen de scheidsrechter wordt aangegooid. > A: De scheidsrechter is geen “wandelde doelpaal” maar een mens van vlees en bloed: een gele kaart en indirecte vrije schop op de plek waar het contact plaatsvond.

De overeenkomsten tussen de aftrap en de strafschop zijn (barragevraag):

1. de bal mag slechts in voorwaartse richting worden gespeeld;
2. de bal dient te bewegen; 
3. de bal mag niet direct voor een tweede keer door dezelfde speler worden gespeeld;
4. de spelers van de nemende partij dienen zich op de lijn of achter de bal te bevinden;
5. de bal mag worden gepeeld als de scheidsrechter een teken daartoe geeft (met de hand en fluitsignaal);
6. de tegenstanders van de nemer dienen zich tenminste op 9.15 meter afstand van de bal te bevinden;
7. er mag rechtstreeks worden gescoord.